za starorzeczem

 

18 stycznia

15 września

widok na wschodnią część starorzecza z mostku drugiego

 

18 stycznia

15 września

18 września

29 września

13 października

17 listopada

widok na zachodnią część starorzecza z mostku drugiego

 

18 stycznia

15 września

18 września

29 września

13 października

20 października

17 listopada

widok na chmielnik ZDUNG z mostku drugiego

 

15 września

18 września

13 października

widok z balkonu na wąwozy

 

11 stycznia rano

11 stycznia po południu

20 stycznia

31 stycznia

14 lutego

5 sierpnia

26 września

4 października

13 października

2 listopada

8 listopada

28 listopada

14 grudnia

19 grudnia

pierwszy porządny siwy mróz

 i do wieczora nie rozpuściły go wątłe promienie słońca.

Pojechałam miejskim na zawiślański cmentarz. Nawet stare znicze ubrały się w koronki.

Szron igiełkami ubielił iglaki

i kwiaty - do niedawna żywe

zasuszone

i całkiem sztuczne.

Wszechostrą igiełkowość białych kryształków

delikatnym, ciepłym filcem ogrzewają owocostany powojnika.

I tak się skończył drugi epizod zimowy tego sezonu.

w parku w listopadzie

 Na dziedzińcu witam pawie, którym powoli zaczynają odrastać ogony. Muszą być gotowe na wiosnę.

I wchodzę do parku.

Wydawało mi się, że drzewa będą już szare i bezbarwne, a tu proszę, proszę. 

Nawet całkiem zielone drzewa się trafiały. To wyżej to lipa, chyba srebrzysta. Generalnie nasze rodzime drzewa już liście pogubiły, może za wyjątkiem dębów. A wszelka egzotyka jeszcze liście ma. Jak na przykład platan.

Z owoców platana w zimie ucieszą się szczygły. Z owoców klonu - gile.

Pełno ich i pod nogami.

Na drzewach wiszą jeszcze owoce lipy

a na ziemi żołędzie - kawki i gawrony się ucieszą - 

- i bukiew, którą już się chyba ucieszyły, bo w większości to łupiny, nasionka wyjedzone są. 

A sprawcy objadania buków :) z wielkim rwetesem i hałasem obsiadają wierzchołki drzew.

Jeszcze tylko obejrzę to, co zostało z lapidarium pod Domkiem Gotyckim. Tak zwana studnia, nie wiem, może fontanna? I na dole kawałek jakiegoś gzymsu.

Kiedyś (lata 1970te) było tego więcej - kawałki dziwnych rzeźb, połamane elementy architektury, niewiadomoco - jeszcze jak chodziłam do przedszkola, bawiłam się między tymi kamieniami. Teraz zostało tyle, co na zdjęciach, reszta jest podobno schowana w Domku Chińskim w dolnych ogrodach. Trzeba było to zamknąć, bo przeróżne drobne meneliki miejscowe z upodobaniem niszczyły wszystko, co w parku zniszczyć się dało. Kamienie też. Szkoda, że nie są udostępnione do oglądania, choćby za biletami. 

Na starych zdjęciach znalazłam takie ujęcie "studni":

www.fotopolska.eu

Zdjęcie chyba dość stare, a oprócz (ogrodzonej) studni innych kamieni nie widać. Nie wiem, może to jakiś wymysł powojenny był, żeby kawałki różnych takich w trawie porozrzucać?

Zaczyna się ściemniać i światła uliczne wyglądają z daleka jak choinki.

Wracam.