starorzecze, ZDUNG i pisklaki

Zaczęłam od parku. Zaczął się sezon letni, pootwierali muzea. W Domku Gotyckim otworzyli witrażowe okna. Jak byłam przedszkolakiem, przyklejałam nos do tych kolorowych szybek i zaglądałam do środka. 

 

Jeszcze w górnym parku pierwsze pisklę. Młodziutki kos.

Wiewiórki - niektóre też chyba młode. Bodaj te bez pędzelków na uszkach?

Schodzę na dół, idę wzdłuż starorzecza. Śpiewają kulczyki

i szczygły: stare

i młodziutkie.

Na wodzie czaple

pełno kurek wodnych z kurczakami

Krzyżówki też z pisklakami

Idę wzdłuż starorzecza, idę, bardzo uważając, żeby nie zaatakował mnie jaki barszcz

Barszczu udało mi się uniknąć, ale zaatakował mnie jakiś owies głuchy czy inna owsopodobna trawa z baaardzo ostrymi ośćmi. Niemniej jednak do drugiego mostku dopełzłam.

I tam spotkałam łabędzie.

Piątka młodych, już stosunkowo duże. Myślę, że skończyły miesiąc. Jeśli nie napotkają na życiowej drodze jakiegoś specjalnego pecha, powinny przeżyć i dalej.  

Idę drogą do ZDUNGu. Kwitną lipy.

Na drutach kulczyki i makolągwy

Mijam ZDUNG, wchodzę między instytuckie sady. Między rzędami drzew obgryzająca zielone jabłka sarenka.

Kilka rzędów drzew dalej  - bażanty. Parka. Kolorowy samiec, szara samiczka.

Kończą się sady, wchodzę między pola.

Latają całe stada rusałek pokrzywników

i kilka rusałek osetników.

Wracam. Pachną lipy. Żegna mnie zięba

i ostatni dziś kulczyk, i makolągwa.